“Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωποςδεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι για την ειρήνη καιγια το δίκαιο.Θα βγείς στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θαματώσουν απ΄’ τις φωνέςτο πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες – μα ούτε βήμα πίσω.Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλωνΚάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζει την αδικία.” Τάσος Λειβαδίτης [Από τη χθεσινή μας γιορτή του Πολυτεχνείου . Υπεύθυνες καθηγήτριες: Αθηνά Πούλιου, Γεωργία Τσακνίδου]