“Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωποςδεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι για την ειρήνη καιγια το δίκαιο.Θα βγείς στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θαματώσουν απ΄’ τις φωνέςτο πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες – μα ούτε βήμα πίσω.Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλωνΚάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζει την αδικία.” Τάσος Λειβαδίτης [Από τη χθεσινή μας γιορτή του Πολυτεχνείου . Υπεύθυνες καθηγήτριες: Αθηνά Πούλιου, Γεωργία Τσακνίδου]

Δε χρειαζεται να εισαι γιατρός ή νοσηλευτής για να βοηθήσεις έναν άνθρωπο που υπέστη καρδιακή ανακοπή, που έχει λιποθυμήσει ή κινδυνεύει από πνιγμονή. Μπορείς να το κάνεις και συ αν γνωρίζεις απο Πρώτες Βοήθειες. Γι αυτό άλλωστε φιλοξενήσαμε σήμερα στο σχολείο μας διασώστες του ΕΚΑΒ οι οποίοι μας δίδαξαν τεχνικές για να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε παρόμοια περιστατικά στο σπίτι, στη δουλειά, στο δρόμο. Γιατί τίποτε δεν είναι πολυτιμότερο από την ανθρώπινη ζωή κι αν σώσεις τη ζωή ενός ανθρώπου, έχεις σώσει τον κόσμο ολόκληρο!!!

Μακρύς ο δρόμος για να αποκτήσουν οι μαθητές μας περιβαλλοντική συνείδηση. Μα το πρώτο βήμα έγινε σήμερα με τους μαθητές της Α2 τάξης που καθάρισαν απο τα σκουπίδια την αυλή του σχολείου μας και το μικρό άλσος γυρω απο αυτό. Μπράβο στα παιδιά, αλλά και στον μαθηματικό μας ,τον κ. Κώστα Γαβρανίδη που όχι μόνο πήρε την πρωτοβουλία, αλλά έδωσε και το παράδειγμα σε όλους! Και έπεται και συνέχεια στην περιβαλλοντικη εκπαίδευση …..