Το σπίτι που γεννήθηκε ο Εμμανουήλ Παπάς! Στη φωτογραφία ο σημερινός ιδιοκτήτης του , απόγονος της οικογένειας Παπά .
Η ζώνη του Εμμανουήλ Παπά αποτελεί σήμερα κειμήλιο των οικογενειών Ιωάννη και Γεωργίου Παπαγεωργίου. Χαρίστηκε στον ήρωα ως προσωπικό δώρο από κάποιο φίλο του, τον Αβραάμ. Στο μεταλλικό τμήμα της ζώνης διακρίνουμε το σταυρό του Χριστού πάνω στο Γολγοθά με την επιγραφή ΙΝΒΙ (Ιησούς Ναζωραίος Βασιλεύς των Ιουδαίων), σύμβολο χριστιανικής πίστης, αγώνα και θυσίας. Παράλληλα, διαβάζουμε «ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΑΒΡΑΑΜΗ ΜΑΝΟΛΑΚΗ», καθώς και το έτος που κατασκευάστηκε και χαρίστηκε (1820).
Η επιστολή που έστειλε ο Αλέξανδρος Υψηλάντης στον Εμμανουήλ Παπά και εκτίθεται στο μικρό μουσείο του χωριού Εμμ. Παπάς :
«Φιλογενέστατε κύριε Εμμανουήλ Παπά, πληροφορηθείς παρά πολλών και μάλιστα παρά του κυρίου Κωνσταντίνου Παπαδάτου πόσον η ευαίσθητος ψυχή σας καταφλέγεται από τον προς την πατρίδαν ένθεον έρωτα,δεν ελπίζω ότι θέλετε δείξη αδιαφορίαν νωθράν,τώρα ότι όλων των τάξεων του ελληνικού γένους τα μέλη αγωνίζονται υπέρ της κοινής ευδαιμονίας της πατρίδος μας. Αλλ’ ότι θέλετε φιλοτιμηθή να συνεργήσετε εις τον ιερόν σκοπόν και να συγκαταλεχθήτε εις τον χορόν των σωτήρων της Ελλάδος. Ακούσατε λοιπόν τας συμβουλάς του κυρίου Παπαδάτου,όστις είναι διορισμένος να σας δείξη, ει τι πρέπει να ενεργήσετε,και στεφάνους αιθαλείς της ευτυχίας θέλει ετοιμάσει η πατρίς διά την αξιοσέβαστον κεφαλήν σας. Υγιαίνετε.
Ο φίλος και αδελφός Αλέξανδρος Υψηλάντης Ισμαήλ την 8ην Οκτωβρίου 1820»
Ο ανδριάντας του Εμμ. Παπά στην πλατεία Ελευθερίας των Σερρών. Στη βάση του φυλάσσονται τα οστά του ήρωα από το 1971 κατόπιν αιτήματος του συλλόγου δασκάλων και νηπιαγωγών του νομού Σερρών “Εμμανουήλ Παπάς”.
Tην ηρωίδα ζωγράφισε η μαθήτρια της γ΄ τάξης Έλενα Μπουτσιούκη.
Δημήτριος – Μαντώ : Ο έρωτας των δύο νέων στάθηκε άτυχος. Ο Κωλέττης μεταχείριστηκε κάθε μέσο προκειμένου να τον υπονομεύσει. Βλέπετε, ο ενδεχόμενος γάμος του πρίγκιπα Υψηλάντη με τη Μαντώ Μαυρογένους (ανιψιά του ηγέτη της Βλαχίας), είναι προφανές ότι θα τον ισχυροποιούσε περαιτέρω πολιτικά – με την απόκτηση νέων ερεισμάτων στις Αυλές της Μολδοβλαχίας – και θα του άνοιγε ακόμα πιο πολύ το δρόμο για την άνοδο στο θρόνο του νεότευκτου βασιλείου της Ελλάδος. Ο Κωλέττης λοιπόν που εκπροσωπούσε τα γαλλικά συμφέροντα δε θα μπορούσε να επιτρέψει να συμβεί αυτό. Και έτσι θυσιάστηκε ο έρωτας στο βωμό της πολιτικής…..
Μύκονος. Πλατεία αφιερωμένη στη Μαντώ Μαυρογένους με προτομή της ηρωίδας στο κέντρο της.
Από την ταινία «Μαντώ Μαυρογένους» που προβλήθηκε το 1971. Η Τζένη Καρέζη ενσαρκώνει την ηρωίδα μας.
O “μπουρλοτιέρης των ψυχών” ξεσηκώνει τους σκλαβωμένους Έλληνες!
Το περίφημο “φίλημα” του Ιμπραήμ στον νεκρό Παπαφλέσσα μετά τη μάχη στο Μανιάκι.
Η προτομή του Παπαφλέσσα στη λεωφόρο των ηρώων στο Πεδίο του Άρεως (Αθήνα).
Λιθογραφία που απεικονίζει τα αδέλφια Αλέξανδρο και Δημήτριο Υψηλάντη.
Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης ως αρχηγός της Φιλικής Εταιρίας και της επανάστασης του 1821 ενέπνευσε με το παράδειγμά του τον επαναστατικό αγώνα. Το κύρος, η υψηλή μόρφωσή του, ο ηρωισμός και η ανυστεροβουλία του συνέβαλε στην δημιουργία ευνοϊκού κλίματος για τους επαναστατημένους Έλληνες και επηρέασε τις διπλωματικές ισορροπίες προς όφελος της ελληνικής υπόθεσης.
Ο Δημήτριος Υψηλάντης ακολουθώντας το παράδειγμα του αδελφού του συμμετείχε στον ελληνικό αγώνα και ανέλαβε την αρχιστρατηγία των επαναστατών. Συγκρούστηκε με τους κοτζαμπάσηδες και τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο που επιχείρησαν την εκδίωξη του, ωστόσο η αγάπη του λαού στάθηκε εμπόδιο στα σχέδιά τους.
(Τσιρίκα Ηλιάνα, α΄ τάξη)
Την Πανωραία Χατζηκώστα ζωγράφισε η μαθήτριά μας της α΄ τάξης Ηλιάνα Τσιρίκα!!
Εκείνα τα χρόνια σε μια συνεδρίαση της Εθνοσυνέλευσης, κάποιος θέλοντας να μιλήσει για τη φτώχεια του Ελληνικού Δημοσίου, το παρομοίασε με την πασίγνωστη ζητιάνα του Ναυπλίου, την “ψωροκώσταινα”.
Από τότε η λέξη επαναλήφθηκε στις συζητήσεις και τελικά επικράτησε. Μόνο που, όταν λέγεται σήμερα, χρησιμοποιείται απαξιωτικά για ολόκληρη τη χώρα μας , υπονοώντας δηλαδή την κακομοιριά και την άθλια οικονομική μας κατάσταση .
Toν ήρωα ζωγράφισε ο μαθητής μας της α΄ τάξης Θωμάς Τσιμπίσης!
Ο Παπανικολής πυρπολεί το τουρκικό δίκροτο στην Ερεσσό της Λέσβου.
Η προτομή του ήρωα στο λιμάνι των Ψαρών.
Το πυρπολικό ή μπουρλότο (μπούρλος= στουπί βυζ.) ήταν παλιό εμπορικό σκάφος που γεμιζόταν με εκρηκτικές – εύφλεκτες ύλες. Μ αυτό πλησίαζαν οι πυρπολητές τα εχθρικά πλοία. Το έδεναν γερά στο πλευρό τους με γάντζους, αλυσίδες και κάβους (χοντρά σχοινιά) και έβαζαν φωτιά στα φιτίλια. Αμέσως μετά οι άνδρες του επιβιβάζονταν σε μια μικρή βάρκα (σκαμπαβία) και το εγκατέλειπαν . Ακολουθούσε έκρηξη και φωτιά που εξαπλωνόταν στο εχθρικό καράβι και το κατέστρεφε.
Το πρώτο Υ/Β ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ έδρασε κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, εκτελώντας συνολικά δεκατέσσερις (14) πολεμικές περιπολίες στην Αδριατική και στο Αιγαίο Πέλαγος, από την 28 Οκτ 1940 έως την 13 Οκτ 1944. Κατά τη διάρκεια των περιπολιών του βύθισε εχθρικά πλοία συνολικού εκτοπίσματος περί των 13000 τόνων. Παροπλίστηκε το 1945, λόγω παλαιότητας.
Ο πυργίσκος του Υ/Β Παπανικολής διατηρήθηκε στη βάση υποβρυχίων του Πολεμικού Ναυτικού και στη συνέχεια τοποθετήθηκε ως έκθεμα στο Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος, στον Πειραιά (το βλέπετε στη φωτογραφία)
Το σημερινό Υ/Β ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ είναι το τρίτο στην ιστορία του Πολεμικού Ναυτικού με αυτό το όνομα. To «Παπανικολής» μπορεί να παραμείνει για μεγάλο διάστημα στον βυθό καθώς έχει αυτονομία στα καύσιμα για δύο εβδομάδες, ενώ το ραντάρ του εκπέμπει σε πολύ μικρή συχνότητα, με αποτέλεσμα να μην γίνεται αντιληπτό από τον εχθρό.
Είναι ένα από τα 4 «αόρατα» υποβρύχια μας που δεν μπορούν οι Τούρκοι να εντοπίσουν!